Σάββατο 19 Αυγούστου 2017

Και κάνω όνειρα για τον Μαστραπά




 Έτσι για να μη ξεχνιόμαστε σε λέω έχουμε να πάρουμε τον μαστραπά από το μακρινό 1985 ............................................ εεεεε είναι λίγο μακρινό .
 τότε ήμουν 15 αφού αφού και νόμιζα πως θα παίρναμε και άλλο και άλλο και άλλο αλλά μόνο χρόνια στην καμπούρα μας βάλαμε και έμεινε μια ανάμνηση στο βάθος του  μυαλού σε λέω συγκινήθηκα μόνο που το σκέφτηκα .....


και όμως φέτος παράξενος αέρας φυσάει που ακόμη και την γκρίνια την παράμασε και την έστειλε έξω από τον Ναό σε λέω, αέρας που δεν ξέρει κανένας τι να πει αφού αφού τα έχουμε πει όλα από το μακρινό 1985 και μετά.

 Τα είπαμε όλα για το τι φταίει και τι δεν φταίει, τα αναλύσαμε τόσο που στο τέλος κοντέψαμε να μείνουμε παράλυτοι και όμως άκρη μόνο εμείς δεν βρήκαμε...

και αφού σε λέω μείναμε από λόγια είναι καιρός να κάνουμε αυτό που ξέρουμε καλύτερα από όλους, αυτό που έχει κάνει θεούς και δαίμονες να προσκυνήσουν μέσα στην τούμπα αυτό που κάποτε ένας παππούς μου είπε στην θύρα 3 κάποτε στην τούμπα χορεύανε και οι γραμμές και δεν έμενε τίποτα όρθιο από αντίπαλο και ας ήταν κάποια μπαρτσελόνα ή κάποιος άγιαξ με κρόιφ μέσα ή ακόμη και εκείνος ο ημίθεος ο Μαραντόνα προσκύνησε ....

και τι θέλω να πω ακριβώς; δεν μπορώ να βρω τα λόγια γιατί όταν το ζούσαμε η μοναδική φωτογραφία που μπορούσαμε να τραβήξουμε ήταν αυτή στη μνήμη του μυαλού μας, η μοναδική φωνή που μπορούσαμε να δώσουμε την είχαμε δώσει πάνω στα τσιμέντα και μετά τουμπεκί για μια βδομάδα για να έχουμε φωνή την επόμενη Κυριακή ούτε σχόλια στο δίκτυο ούτε τηλέφωνα στο ραδιόφωνο ούτε πως ούτε τι.σε λέω να πούμε ξέρω γω εντάξη....

Φωνάξτε για την ομάδα σε λέω και όχι για τα ναρκωτικά, φωνάξτε μέχρι ανατριχιάσουν και οι τρίχες μας γαμώτο φωνάξτε Π.Α.Ο.Κ. και τίποτα άλλο και ο μαστραπάς θα έρθει από μόνος του. 

Άκης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου